ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΕΛΗΣ : Η περιπέτεια του πλανήτη των τραγουδιστών - Ευθυμία, Αγάπη για την Φύση

Η  περιπέτεια του πλανήτη των τραγουδιστών - Ευθυμία, Αγάπη για την Φύση

Η ξαφνική αρρώστια του μεγάλου συνθέτη του « πλανήτη των τραγουδιστών’ , Άρμονικ, ευτυχώς δεν ήταν σοβαρή. Όμως  στεναχώρησε  όλους τους κατοίκους του πλανήτη. Η αγάπη τους για τη μουσική και τον Άρμονικ ήταν γνωστή σ’ όλους τους πλανήτες.

Ο μεγάλος αυτός συνθέτης ήταν ο δίκαιος αρχηγός και συνάμα η πηγή των ηχολέξεων του κρατικού ηχολεξιλογίου των κατοίκων του « πλανήτη των τραγουδιστών» .

Όμως τώρα που ο Άρμονικ αρρώστησε δε θα μπορεί να συνθέτει νέους ήχους, για να καταγραφούν στο μεγάλο ηχολεξικό. Γι αυτό , αποφασίζει, ύστερα από συμβούλιο με τους βοηθούς και συναδέλφους τους, τους «νότους» να στείλει αντιπροσώπους στον επίσης κατοικήσιμο πλανήτη  Γη, για να καταγράψουν διάφορους ήχους σε μια ειδική μαγνητοταινία.

Η αποστολή θα παρέμενε στη Γη μέχρι ο μεγάλος Άρμονικ να συνερχόταν από την αρρώστιά του.

Έτσι άρχισαν να ετοιμάζονται. Το διαστημόπλοιο με το οποίο θα πήγαιναν στη Γη ήταν το μεγαλύτερο του πλανήτη, το περιβόητο κλειδί του Ντο της τρίτης γραμμής. Αυτό ήταν που στον τελευταίο διαπλανητικό πόλεμο με τον επικίνδυνο εχθρό του «πλανήτη των τραγουδιστών» , τα «παράσιτα», έδωσε τη νίκη και έφερε την ειρήνη στον πλανήτη.

Αφού όλα ετοιμάστηκαν στην εντέλεια – κομπιούτερ, οθόνες, ασύρματοι- και αφού έδωσε μερικές συμβουλές ο Άρμονικ στον υπεύθυνο της αποστολής , τους δόθηκαν και οι συντεταγμένες της Γης που ήταν : ντο, ρε, μι, φα δίεση αριστερά του κύκλου του πενταγράμμου και σολ, σι της δεξιάς πλευράς, της γραμμής λα μείζονα.

Το ταξίδι από τον πλανήτη των τραγουδιστών στη Γη ήταν ομαλό. Στο διαστημόπλοιο « κλειδί του Ντο» όλα λειτουργούσαν χωρίς πρόβλημα. Οι αστροναύτες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δίνουν διάφορες τυπικές οδηγίες στους «Νότους» , αλλά συνάμα απολαμβάνουν και το ταξίδι στο γαλαξία.

Καθώς πλησιάζουν στον πλανήτη Γη άρχισαν να αισθάνονται παράξενα. Ήταν η αλλαγή του κλίματος , που όπως φαίνεται τους επηρέασε αρκετά. Επιτέλους προσγειώθηκαν . Καθώς ένοιωσαν το έδαφος στέρεο κάτω από τα πόδια τους, η αγωνία και η αμηχανία τους εξαφανίστηκαν. Πήραν λοιπόν τις ειδικές τους μηχανές και άρχισαν να καταγράφουν τους ήχους για να πραγματοποιήσουν την αποστολή τους.

Για καλή τους τύχη προσγειώθηκαν σ’ ένα δάσος. Ο καιρός ήταν καλός και η ζέστη δεν ήταν μεγάλη . Το τραγούδι από το θρόισμα των φύλλων των δένδρων τους έκανε μεγάλη εντύπωση.

« Ωραία μουσική για καταγραφή»! σκέφτονται . Κι έτσι την κατέγραψαν στη μαγνητοταινία. Μα εκείνο που τους γοήτευσε περισσότερο ήταν το κελάηδημα ενός αηδονιού. Τέτοιο ήχο , τέτοια μελωδία ούτε ο Άρμονικ δε θα μπορούσε να συνθέσει. Καθώς προχωρούσαν, μπήκαν στην πόλη, όπου οι ήχοι κυριαρχούσαν παντού. Και άρχισαν να καταγράφουν.

Οι κόρνες των αυτοκινήτων ήταν πολλές και ποικίλες. Τους άρεσαν πολύ. Το σφύριγμα του τροχονόμου τους μάγεψε. Και συνεχώς κατέγραφαν. Σε λίγο βγήκαν από την πόλη. Γρήγορα έφτασαν πάλι στην εξοχή σ’ ένα σπιτάκι. Οι νοικοκύρηδες έλειπαν και οι φίλοι μας άρχισαν πάλι τη δουλειά.

Στη μέση του κήπου ένα σιντριβάνι. Ξαφνικά ένας τους σκόνταψε και έπεσε μέσα στο σιντριβάνι δημιουργώντας ένα υπέροχο «πλαφ».

Ο αστροναύτης  Τρίηχος ζήτησε από το βρεγμένο συνάδελφό του να το ξανακάνει για να το καταγράψει!

Απέναντι ακριβώς υπήρχε ένας στάβλος. Εκεί ακουγόταν ένας άλλος παράξενος ήχος. Πλησίασαν. Ήταν το μούγκρισμα μιας αγελάδας. Κατέγραψαν και αυτόν τον πρωτόγνωρο γι αυτούς ήχο, όμως την ίδια στιγμή ειδοποιήθηκαν από το διαστημόπλοιο ότι έπρεπε να γυρίσουν στον πλανήτη τους.

Πριν προλάβουν όμως να ξεκινήσουν ένας τελευταίος ήχος ήρθε να τους αποχαιρετήσει. Ένα ρολόι χτυπούσε δώδεκα. Δεν υπήρχε πιο ωραία μελωδία για να καταγράψουν και να μεταφέρουν στο μεγάλο συνθέτη Άρμονικ που τους περίμενε στον πλανήτη τους.

Δήμητρα Τρυπάνη

Μαθήτρια

Βραβείο παιδικού διαγωνισμού διηγήματος

Γιουροβίζιον